باغبان من باش من آن نگاه سبز ياس سپيدم .
رويشي بي دغدغه بر سنگ بوته هاي عقيق و گلوگاه فرياد .
يك غرور بر آوازهاي مغموم حنجره ات .
بر آستان مخمل ديدگانت مرا فرياد كن و بر شمعداني گلهايت مرا برويان .
